Osmanlı Türkçesinde “terkip”, Türkiye Türkçesindeki adıyla “tamlamalar”, cümle içerisinde tek bir öge gibi kabul gören, en az iki sözcüğün anlamsal olarak birbirini tamamlaması sonucu oluşan ve bir varlığı veya kavramı işaret eden kelime gruplarıdır. Fuzûlî, Bâkî, Nâilî ve Neşâtî Divanlarında Tamlamaların Edebî Yönü adlı bu çalışmada tamlamalar, lafız ve sanat yönüyle incelenmektedir. Tamlamaları edebî yönüyle bir tasnife tabi tutmak ve incelemek, klasik Türk şiirinin edebî ifade gücünü ortaya k ...